Op 18 oktober 1990 werd hij lid van de Edese Pluimvee Vereniging: Marco Keijzer. Destijds nog in de glazen hal en aangemeld bij Cees Heij. Een hobby wat hem van jongs af aan al bezig houdt. “Ik ben opgegroeid met kleindieren. In mijn jeugd hebben we altijd dieren gehad, kippen, cavia’s, muizen, hamsters, pauwstaartduiven, muskuseenden, loopeenden, schapen, geiten, wandelende takken en natuurlijk konijnen. Momenteel zijn het 3 kipjes en Nederlandse Hangoordwergen. Dieren geven je rust en ontspanning in je hoofd, het leven is al veel te gejaagd.”
Op de vraag welk konijnenras hem het meeste aanspreekt hoeft hij niet lang te denken: “Dat is toch de Nederlandse Hangoordwerg (NHD). Het is een gemoedelijk en rustig ras. Vooral de kleurslag Middengeelmarter (ook wel eens siamees genoemd), het is een warme en erg mooie kleur en toevallig ook mijn eigen kleurslag. Je moet er per slot van rekening wel elke dag naar kijken!”
Het samen met andere leden organiseren van de tentoonstelling en jongdierendag is een leuke bezigheid vindt Marco Keijzer. “Door dit met meerdere leden te doen, wordt ook de kennis hieromtrent intern gedeeld en behouden voor de club. Ook tussen het serieuze deel door even slap ouwehoeren, een grap of opmerking, daar houd ik van.”
“Om een beeld te schetsen van de toekomst van de EPV vind ik lastig. Je ziet de animo afnemen, deze trend is al jaren zichtbaar. Er zijn vandaag de dag te veel opties waar mensen uit kunnen kiezen om te doen. Daar moeten wij dus mee concurreren. Daar komt bij dat nieuwbouwwijken steeds minder ruimte hebben om dieren fatsoenlijk te kunnen houden en heb je bovendien te maken met soms klagende buren.
Met de toenemende kans op vogelgriep zie je ook dat andere verenigingen hun show vervroegen in het seizoen. Hierdoor komen te veel shows veel te dicht op elkaar te zitten, je wordt elkaars concurrent, dat is niet wenselijk. Meer spreiding in data van de shows in de regio komt ieder club ten goede en zorgt vervolgens voor voldoende dieren om een show financieel gezond te houden.
Dierenwelzijn is tegenwoordig ook een hot item, als we hierop niet adequaat reageren en anticiperen, dan kan dit grote gevolgen hebben voor onze hobby in de toekomst. Ik denk wel dat dit goed opgepakt dient te worden door KLN, zij vertegenwoordigen immers alle aangesloten verenigingen en speciaalclubs.
Ook de animo voor een bestuursfunctie neemt zienderogen af. Iedereen vind zichzelf tegenwoordig te druk. Daar komt bij dat iedereen altijd een mening over je hebt als je in een bestuur zit, je doet het nooit goed, dit is voor menigeen ook een drempel om een bestuursfunctie te aanvaarden. Een goed divers bestuur, waarin de gehele vereniging zich vertegenwoordigd voelt zorgt mijn inziens voor een grote EPV-familie. We zijn gelukkig nog met zo’n 160 leden (geen idee wat exact aantal is), we zijn allemaal verschillend met eigen persoonlijkheden, karakters en kwaliteiten, als we dit van elkaar accepteren en respecteren dan blijft het gezellig in de club, Op naar het volgende jubileum!”, aldus Keijzer.
100 jaar EPV: wat komt er in Marco op als hij terugblikt op de afgelopen jaren? “Vooral de sfeer tijdens de shows in de tijd dat we nog een eigen bar dichtbij de dieren hadden, met gezellige vrouwen achter de bar (en natuurlijk ook heren). Gelukkig krijgen we de sfeer weer een beetje terug in ’t Riet. Mis alleen de eigen leden en vrouwen achter de bar, maar ja, het scheelt ook weer veel werk om een bar te organiseren in een tijd waar hulp schaars wordt. We mogen ons gelukkig prijzen dat de EPV nog veel actieve leden heeft. Daar mogen we best trots op zijn.”
